Limit prędkości w na terenie zabudowanym i niezabudowanym

Prędkości na drogach zależą od wielu czynników, a jednym z nich jest to, czy szosa znajduje się na obszarze zabudowanym, czy nie. W pierwszym przypadku ulice biegną przez miejscowości, w których mieszkają ludzie, a co za tym idzie – istnieje większe ryzyko spowodowania niebezpiecznej sytuacji na drodze. W ruchu drogowym mogą brać udział piesi, w tym również dzieci. Widoczność także może być słabsza, jeśli zakręty biegną pomiędzy znajdującymi się blisko drogi budynkami.

Warto najpierw wyjaśnić jeszcze różnicę pomiędzy zabudowanym a zamieszkałym terenem. Pierwszy z nich dotyczy zwykłych ulic w miastach i wsiach, a drugi odnosi się do przestrzeni osiedlowych np. pod blokami czy domami szeregowymi. Jeśli wjeżdżasz w teren zamieszkania, to poinformuje Cię o tym odpowiedni znak. Tam samochód musi ustąpić pierwszeństwa pieszym na ulicy. Wszystkie pojazdy w strefie zamieszkania mogą poruszać się z prędkością maksymalnie 20 km/h.

Teren zabudowany to przestrzeń, na której prędkość maksymalna wynosi 50 km/h. Nawet jeśli nie mówi o tym znak ograniczenia prędkości, to każdy kierowca powinien o tym wiedzieć. W przypadku terenów niezabudowanych na zwykłych drogach można poruszać się z prędkością 90 km/h. Dotyczy to samochodów nieprzekraczających 3,5 tony, autobusów i motocykli. Inne maszyny muszą stosować się do ograniczenia do 70 km/h.